هولاكراسي يكي از رويكرد هاي نوين به سازماندهي در دانش سازمان و مديريت است. يكي از مباني نظري و فلسفي اين رويكرد ريشه در علم زيست شناسي دارد و نويسنده از استعاره بدن انسان براي طراحي ساختار هولاكراسي بهره مي گيرد. هولاكراسي با طراحي كردن سيستم و براساس ايده هاي قطعي ذهني شكل نگرفته است ؛ بلكه محصول تجربه و سعي و خطا در مسير اجراست . بنا براين انتقال آن در قالب كلمات و مفاهيم كاري بسيار دشوار خواهد بود . چنانچه نويسنده كتاب اشاره مي كند ، هولاكراسي اكسيري براي حل همه مشكلات پيشنهادي سازماني نيست و پياده سازي آن ، پروژه اي پنج ساله خواهد بود .