پیش از هر چیزی بگویم من یک دانش آموخته متعصب رشته ارتباطات هستم و این مقدمه کوتاه را از این زاویه بخوانید. تعداد قابل توجهی از اهالی رشته ارتباطات را می شناسم که در فصول انتخابات برای مشاوره به نامزدهای انتخابات و بهره برداری از آنچه خوانده اند و دیده اند، قصد میدان می کنند اما تاکنون ریش و قیچی کمپین ها و ستادهای انتخاباتی بیشتر در اختیار کارشناسانی از رشته های دیگر بوده است. دست کم در مواردی که من شمارش کردم؛ این دسته از اهالی ارتباطات بادانش کمپین آشنایی چندانی ندارند و این هم از خرابی بنیان های آموزش رشته ارتباطات در ایران است که کمتر جنبه مهارتی و بیشتر رز و زیور نظری دارد. اشتباه نشود؛ هیچ عاقلی ارزش جستارهای نظری را نفی نمی کند اما برای رشته ای مانند ارتباطات که نظرش هم از عمل بر آمده و با آن رد و گسترش یافته است، بی عملی دانش آموختگانش در بزنگاهی مانند انتخابات به مصیبت می ماند! همین مقدمه کافی است تا وارد اصل داستان شویم که عبارت است از نگارش این کتاب برآمده از تجربه و مطالعه نویسنده که یکی از اهداف آن آشنایی دانش آموختگان رشته ارتباطات با برنامه ریزی کمپین های انتخاباتی است. اگرچه دوستان سیاست خوانده، مشاوران و فعالان سیاسی و انتخاباتی هم از مخاطبان اصلی این کتاب هستند.