به واقعیت سیاست خوش آمدید: جای هیچ عذر و بهانه‌ای در صبح روز بعد از انتخابات نیست.
روزی است که باید آن را همه‌چیز یا هیچ‌چیز بنامیم. یک جناح مشغول انداختن فرش سرخ است و جناح دیگر مشغول بازپس دادن اسباب و اثاثیه‌ی اجاره‌ای اتاق تیره و دودی مبارزه‌ی انتخاباتی خود. یک جناح وارد کاخ سفید می‌شود و دیگری از کاخ سفید خارج می‌شود.
مطلب مانند روز روشن است؛ "شما یا برنده می‌شوید و یا می‌بازید." اگر بتوانید 4999 درصد آرا را به دست آورید، باز هم بازنده هستید. هنگامی که یک برنامه‌ی کاروکسبی، اهداف خود را گم می‌کند، می‌شنوید که: سال بدی بود. به دلیل هوای بدی که در زمستان داشتم، و غیره و غیره.
در سیاست جای این حرفها نیست؛ یا می‌برید یا می‌بازید. پیروزی شیرین است، ولی این طعم تلخ شکست است که هیچ‌گاه فراموش نخواهید کرد.