در جامعه شناسی نظریه ای داریم که می گه: انسان همیشه به گذشته بهتر از آینده و حال خودش نگاه می کنه و همیشه خاطرات خوب خودشو در گذشته بهتر به خاطر می آره و منفی های اونو کمتر؛ به این معنی که اگه شما همین الآن از هر کی تو این مملکت درباره گذشته ها بپرسی، میگه: آره آقا سه هزار و پانصد تومن حقوق می گرفتیم تا آخر ماه هم هر چی خرج می کردیم، تموم نمیشد...
در صورتی که این حرفها نه با تیترهای روزنامه های اون موقع، نه بازار
اون موقع و نه با فیلم هایی که از اون موقع ساخته شده همخونی ندارن. ده سال دیگه هم، همین من و شما با هم می گیم یادش بخیر یک قالب پنیر می خریدیم هزار و چهارصد تومن، چقدر ارزونی بود! کی فکرشو می کرد قالب پنیر بشه بیست و چهار هزار تومن.
راستی یادته 10 سال پیش یک قالب پنیر چند بود؟...
ا